حضرت امام علی ـ علیه السّلام ـ کنار سفرهی غذا مانند بندگان مینشست، اگر دو لباس مرغوب و غیر مرغوب تهیه میکرد مرغوبش را به غلام خویش میداد، با دست مبارک خویش هزار برده را تربیت کرد و در راه خدا آزاد نمود.
هیچ کس را توانایی انجام کارها و عبادات حضرت نبود، شب و روز هزار رکعت نماز بجا میآورد و البته شبیهترین اشخاص به ایشان علی بن الحسین ـ علیه السّلام ـ بود.[۱]
هر وقت ثروتی به دست حضرت میرسید فقرا و مستضعفین را جمع میکرد و پولها را از دست راست به دست چپ میریخت و میفرمود: ای پولهای زرد و سفید مرا گول نزنید و بروید و غیر مرا گول بزنید و در همان مجلس همه را به هر صاحب حقی عطا میفرمود و سپس دو رکعت نماز شکر بجا میآورد.[۲]